آزمون مدل شرطی آربیتراژ در بورس تهران

آرزوی همه فعالان بازار سرمایه یافتن رابطه ای برای پیش بینی رفتار قیمتی دارایی ها است. مدلهای بسیاری برای این کار تا کنون ارائه شده اند. از جمله این مدلها یا روشها می توان به تحلیل تکنیکال، تحلیل فاندامنتال، فرضیه سطوح کارایی بازار، تئوری پورتفولیو و نیز مدلهای قیمت گذاری داراییهای سرمایه ای، تئوری آشوب و شبکه های عصبی اشاره کرد. مدلهای قیمت گذاری ممکن است تک متغیره و یا چند متغیره باشند. از طرفی ممکن است خطی و یا غیر خطی باشند. در این پژوهش از تئوری قدرتمند آربیتراژ استفاده کرده ایم که مدلی چند متغیره و خطی در اقتصادسنجی مالی است. برای این کار چهار متغیر مستقل بتا، نسبت قیمت بر درآمد، میزان سرمایه شرکتها و نسبت ارزش دفتری بر ارزش بازاری شرکتها را به عنوان متغیرهای مستقل در نظر گرفته ایم. داده های این پژوهش از 59 شرکت در مدت 10 سال از سال 1380 تا 1389 به صورت سالانه به دست آمده اند. این پژوهش در نیمه دوم سال 1389 انجام شده است. هر مدلی را می توان به صورت اقتضایی یا شرطی مورد آزمون قرار دارد. به طورخلاصه نتیجه آزمون این بود که رابطه خطی بین این متغیرها در سطح اطمینان 95% در بورس تهران در این بازه زمانی به صورت مشروط برقرار است.